ਸਿੱਖ ਕੌਮ ਨੁੰ ਫੱਕਰ ਹੈ ਕਿ ਉਸਨੁੰ "ਉਜੜ ਜਾੳ" ਦਾ ਵਰਦਾਨ ਆਪਣੇ ਗੁਰੂਆਂ ਤੌਂ ੳਹਨਾਂ ਦੇ ਜੀਵਨ ਸ਼ੈਲੀ ਅਤੇ ਸਿੱਖ ਇਤਹਾਸ ਯਾਨੀ "ਫਿਤਰਤ" ਤੌਂ ਮਿਲਿਆ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਊਦਾਸੀਆਂ ਤੋਂ ਬਾਹਦ ਕਰਤਾਰ ਪੁਰ ਵਸਾੳਣਾਂ ਫਿਰ ਗੁਰੂ ਅੰਗਦ ਦੇਵ ਜੀ ਦਾ ਖਡੂਰ ਸਾਹਿਬ, ਗੁਰੂ ਅਮਰਦਾਸ ਜੀ ਵੇਲੇ ਗੌਵਿਂਦਵਾਲ, .ਗੁਰੂ ਰਾਮ ਦਾਸ ਜੀ ਅਮ੍ਰਿਤਸਰ ਸਾਹਿਬ,ਅਤੇ ਬਾਹਦ ਵਿਚ ਪਟਨਾ ਸਾਹਿਬ, ਅੰਨਦਪੁਰ ਸਾਹਿਬ ਇਤਆਦਿਕ ਬਹੁਤ ਸੇ ਐਸੈ ਸ਼ੱਹਰ ਹਨ ਜੋ ਸਿੱਖਾਂ ਦੇ ਤੀਰਥ ਸਥਾਨ ਕਹਿਲਾਏ ਜਿਥੇ ਦ ਗੁਰੂਆਂ ਅਤੇ ਸਿੱਖਾਂ ਨੇ ਸ਼ਹੀਦੀਆਂ ਪਾ ਇਤਹਾਸ ਰਚਿਆ । ਇਸ ਲਈ ਸਿਰਫ ਇਹ ਕਹਿ ਦੇਣਾ ਬੇ-ਇੰਸਾਫੀ ਹੋਏਗੀ ਕਿ ਸਿੱਖਾਂ ਦਾ ਦਾਇਰਾ (ਹੱਦ) "ਪੰਜਾਬ" ਹੀ ਹੈ |
ਮੋਜੂਦਾ ਸਮੇ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰੀਏ ਤੇ ਭਾਰਤ ਦੀ ਵੰਡ ਅਤੇ ਸੱਨ 84 ਦੇ ਦੰਗੇ ਦੇ ਹਾਲਾਤ ਨੇ ਭੀ ਸਾਨੁੰ ਇਕ ਤਜੂਰਬੇ (ਸੱਬਕ) ਮੂੜ ਫਿਰ ਜੀਣਾਂ ਹੀ ਸਿਖਾਇਆ ਹੈ । .ਅੱਜ ਦੇ ਸਿੱਖ ਨੇ ਜਿਸ ਇਕ ਖੂੰਟੀ ਨਾਲ ਬੰਨ ਕੇ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਰਖਿਆ ਹੈ, ਜਾਂ ਇਸ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੀ ਇੱਛਾ ਰਖਦਾ ਹੈ, ੳਹ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਜੀ ਦੀ ਸਾਖੀ "ਵਸਦੇ ਰਹੋ, ਉਜੜ ਜਾੳ" ਦੀ ਸਾਖੀ ਦੇ 'ਵਸਦੇ ਰਹੋ' ਚਰਿਤੱਰ ਨੂੰ ਸਵਿਕਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ ।
No comments:
Post a Comment